من این مطلب را برای کسانی نوشتم که دائماً در خصوص زندگی آینده مهاجرتی خود و خانواده اشان در استرالیا نگران هستند و سئوالهایی می پرسند که گاه دود از کله انسان بلند می شود .من قبول دارم که مهاجرت به استرالیا، ممکن است برای برخی افراد دلهره آور باشد و مسائل گوناگونی در ذهن افراد از آینده زندگی اشان نقش ببندد، اما قرار نیست که شما به کشوری مثل “بورکینافاسو” مهاجرت کنید بلکه قرار است به کشوری توسعه یافته مهاجرت کنید.
استرالیا کشوری چند فرهنگی است. بدین معنا که شما در ابراز عقاید خود، و یا در انتخاب مذهب و یا به خاطر پیشینه نژادی و یا گرایش های فکری و جنسی خود موردتبعیض واقع نمی شوید.
کشوری مثل استرالیا، کشوری توسعه یافته است یعنی اینکه نه تنها نیازهای اولیه انسانها در آن دیده شده بلکه زمینه برای رشد ” حداکثری” انسانها در آن وجود دارد. چیزی که معادلش را در ایران نداریم . باید چند سالی در کشوری توسعه یافته زندگی کرد، تا معنای واقعی برآورده شدن نیازهای اولیه را در مقایسه با ایران فهمید.
اگر فردی بتواند به استرالیا از طریق ویزاهای اقامت دائم مهاجرت کند، باید در خصوص نکاتی که در ذیل می آید دلش “قرص” باشد.
بیشترین دغدغه مهاجران کار است . اول اینکه اگر شما هر کار ” قانونی ” در استرالیا شروع کنید، کارفرما مکلف است که به شما حداقل حقوق قانونی بپردازد که می توانید از مخارج زندگی اتان برآیید. حداقل حقوق قانونی در سال 2018 به میزان 18.29 دلار در هر ساعت است که برای 38 ساعت کار در هفته به میزان 695 دلار است که این میزان قبل از پرداخت مالیات است. در سال میزان در آمد شما در حدود 36135 دلار است و میزان برآورد هزینه یک نفر در سال 20300 دلار که به ازای هر فرد بالاتر از 18 سال 7 هزار و صد دلار هزینه سالانه اش است و برای زیر 18 سال در حدود 3 هزار دلار. برای اطلاعات بیشتر می توانید این “چکیده برگ “ را به زبان انگلیسی در خصوص حداقل میزان حقوق ساعتی در استرالیا ملاحظه فرمایید.
این لینک هم در خصوص میزان پرداخت مالیات بر حسب میزان درآمد افراد است.
دوم اینکه در استرالیا هزینه ” تحصیل ” برعهده دولت است . دولت ، تحصیل رایگان برای فرزندانتان تا مقطع پایان دبیرستان فراهم می آورد و چنانچه بخواهید به دانشگاه بروید به شما کمک هزینه تحصیلی می پردازد که باید مبلغ آنرا بعد از اینکه کاری پیدا کردی به مرور زمان به دولت باز گردانید. اخیراً من گزارشی می خواندم در مقایسه وضعیت مدارس دولتی و خصوصی که در این گزارش آمده بود که مدارس دولتی عملکرد بهتری نسبت به مدارس خصوصی دارند. برای آگاهی از وضعیت مدارس دولتی و خصوصی در استرالیا به این لینک مراجعه فرمایید.
سوم اینکه بیمارستان و استفاده از خدمات پزشکی در استرالیا رایگان است و استفاده از خدمات درمانی رایگان برای تمام کسانی که بدو ورود به استرالیا از طریق ویزاهای اقامت دائم می آیند شامل می شود. پس نگران هزینه های بیمارستان نباشید.
چنانچه نتوانید کاری پیدا کنید، تحت پوشش دولت قرار می گیرید و به شما کمک می شود که کار پیدا کنید و مثلآ اگر نیاز به بازتوانی مهارت های کاری خود دارید و یا نیاز دارید که آموزش ببینید که در نهایت شغلی پیدا کنید هزینه های آموزشی را دولت پرداخت می کند. در حال حاضر باید 104 هفته در استرالیا حضور داشته باشید که بتوانید از کمک هزینه های مربوطه استفاده کنید. برای اطلاعات بیشتر می توانید به این لینک مراجعه کنید.
اگر شما معتاد به مواد مخدر و یا الکل هستید و نیاز به بازپروری دارید مکانهایی هست که به رایگان به شما کمک می کند که ترک اعتیاد کنید و در بعضی از این محل های بازپروری، امکانات استخر ، سونا و اسب سواری موجود است و یا اگر نمی توانید اعتیاد به مواد مخدرتان را ترک کنید، داروخانه هایی هست که حداقل مواد مخدر مورد نیاز شما را به طور قانونی در اختیارتان می گذارد تا آنرا مصرف کنید. مضاف بر این شما می توانید سالانه 12 بار به طور رایگان از خدمات رایگان روانشناسان بهره مند شوید.
این مواردی که من در اینجا آوردم به نظرم محیط را برای رشد “حداکثری” انسانها فراهم می کند، اما اگر انسانی سخت کوش، هدفمند و منطقی و جاه طلب نباشید می توانید زندگی خوبی در استرالیا داشته باشید.
اینقدر نگران نباشید که آینده اتان در استرالیا چه می شود ، اگر گامهایی که در استرالیا بر می دارید عاقلانه ، مستمر و مبتنی بر قانون باشد زندگی خوبی خواهید داشت من معتقدم کسی که در ایران بتواند زندگی کند در هر کجای دنیا که باشد می تواند زندگی کند.
اگر سوالی در خصوص زندگی در استرالیا دارید در پایین همین مطلب بگذارید؛ من سعی می کنم پاسخ سئوالاتتان را بدهم.
