راههای اقامت در استرالیا بسیار متنوع و گوناگون است و باید توجه داشت که مسیرهای اقامتی برای افراد مختلف – که با توجه به شرایط متقاضی و هدفش از سفر به استرالیا تعیین می شود- ممکن است متفاوت از دیگری باشد .
به طور کلی می توان گفت که حدود 120 ویزایی که برای ورود به استرالیا وجود دارند در دو دسته کلی جای می گیرند که عبارتند از ویزاهای مرتبط به اقامت دائم و ویزاهای مرتبط به اقامت موقت و مهم است متقاضی پیش از هر اقدامی بداند که چه مسیری مناسبترین راه برای اقامت دائم و یا موقت وی در استرالیاست.
ویزاهای اقامت موقت
همانگونه که از نامش پیداست ویزاهایی که شامل این بخش می شود برای اقامت موقت و کوتاه مدت متقاضی صادر می شود که مدت زمان اقامت فرد می تواند از یک روز تا چند سال طول به طول بیانجامد. به طور معمول برای درخواست این دسته از ویزاها، متقاضی باید برای هدف مشخصی به استرالیا وارد شود و این هدف مشخص در تقاضای ویزا شرح داده می شود و مدارک مرتبط با آن، ضمیمه پرونده می شود و پس از صدور ویزا و ورود به استرالیا، دارنده ویزا نباید به کاری که برخلاف شروطی که بر روی نامه ویزا درج شده دست بزند.
مثلآً اگر در ویزای یک دانشجو شرطی آورده شده باشد که دانشجو نمی تواند بیش از حداکثر 40 در دو هفته ساعت کار کند ، حتی اگر کارفرمایی نیاز داشته باشد که دانشجو بیش از این میزان مشخص شده برایش کار کند، دارنده ویزا نباید آنرا بپذیرد چون ممکن است که این اقدام عواقب ناگواری برایش داشته باشد و باعث کنسلی ویزا شود و دانشجو مجبور شود که خاک استرالیا را ترک کند.
ویزای توریستی، ویزای کار و تعطیلات ، ویزاهای کوتاه مدت کاری، ویزای دانشجویی ، ویزای ترانزیت ، ویزای مربوط به درمان پزشکی ، ویزای مربوط به بازنشستگان و یا ویزای دیپلماتیک تماماً در زیرشاخه ویزاهای اقامت موقت استرالیا قرار می گیرند و گاهی، شرطی نیز به ویزاها اقامت موقت الصاق می شود به نام شرط 8503 که فرد نمی تواند به جز در موارد استثنایی برای ویزای دیگری در استرالیا اقدام کند و برای درخواست هرگونه ویزای دیگری باید خارج از خاک استرالیا اقدام کند.
معمولاً برای درخواست ویزاهای اقامت موقت ، متقاضی ویزا باید به طور “واقعی”، قصد و نیت اقامت کوتاه مدت در استرالیا داشته باشد، در غیر این صورت به او ویزا داده نمی شود. معمولاً نکته مهمی که کارکنان اداره مهاجرت در صدور اینگونه ویزاها در نظر می گیرند این است که شانس قابل قبولی برای بازگشت فرد به کشورش وجود دارد ، چون متقاضی ویزا از لحاظ عاطفی، مالی، خانواده، شغلی در کشور محل سکونتش وابستگی هایی دارد و هیچ عاملی وجود ندارد که در طی مدت زمان اقامتش در استرالیا به خواهد سفرش را طولانی تر کند و منجر به اقامت دائم وی در استرالیا بشود.
ویزاهای اقامت دائم
این دسته از ویزاها برای کسانی است که از قبل هدف دارند که در استرالیا اقامت دائم داشته باشند و این کشور را محل زندگی آینده خود انتخاب کرده اند و اداره مهاجرت از قصد و نیت آنها از زندگی دائم در استرالیا آگاه است.
با توجه به رفاه قابل قبول زندگی در استرالیا و اینکه شهرهای اصلی استرالیا معمولا هر ساله جزو ده شهر برتر دنیا برای زندگی انسانها انتخاب می شوند، شاید صدها میلیون نفر در سراسر دنیا تمایل داشته باشند تا در استرالیا زندگی کنند و اقامت دائم داشته باشند ، اما آیا با توجه به اینکه استرالیا در حدود 24 میلیون جمعیت دارد و زیرساخت های لازم برای چنین حجمی از اسکان مهاجر وجود ندارد عملاً به این تمایل افراد وقعی گذاشته نمی شود و فیلترهای متعددی برای ” سرند کردن ” متقاضیان برای اقامت دائم در استرالیا وجود دارد.
در سالیان گذشته و امسال ، دولت استرالیا همواره سهمیه ای کمتر از 200 هزار نفر در سال برای مهاجرت در تمامی برنامه های مهاجرتی در نظر گرفته است و به همین دلیل رقابت شدیدی بین متقاضیان مهاجرت به استرالیا وجود دارد.
به غیر از ویزاهای ازدواج ، ویزای والدین، ویزای کارفرما ، ویزای نخبگان و یا ویزاهای انساندوستانه که بر اساس شرایط خاصی اقامت دائم اعطا می شود و معمولاً سازمان، شرکت و یا فردی استرالیایی اسپانسر متقاضی ویزا می شود، معمولاً ویزاهای تجاری و یا ویزاهای مهارتی تاحدودی قابل کنترل توسط متقاضی است و شرایط خاص و ویژه ای دارند که ممکن است متقاضیان ویزا بدون داشتن حامی و یا اسپانسر در استرالیا بتوانند به عنوان نسل اول مهاجر در استرالیا به ان کشور مهاجرت کنند و در آن ماوا گزینند .
به طور کلی باید گفت برای احراز شرایط ویزاهای مهارتی ، دانش زبان انگلیسی در حد بسیار عالی و داشتن تحصیلات دانشگاهی یا فنی و داشتن سابقه کار جزو شروط اولیه متقاضیان است. مضاف بر اینکه شغل فرد باید مورد نیاز کنونی جامعه استرالیا باشد و این نیاز بر اساس لیست مشاغلی است که اداره مهاجرت سالیانه منتشر می کند و آنرا دائماً به روز می کند.
برای دیدن لیست مشاغل مورد نیاز استرالیا می توانید به این لینک مراجعه کنید.
برای ویزاهای تجاری، معمولاً دانش زبان انگلیسی شرط اساسی نیست و متقاضی می تواند با پرداخت هزینه کلاسهای زبان کمبود دانش زبان انگلیسی خود را در استرالیا جبران کند ، اما داشتن حداقل 800 هزار دلار استرالیا که با وضعیت دلار امروزه به معادل چند میلیارد تومان سرمایه در ایران سر میزند از شروط اولیه است. تازه داشتن این میزان پول کافی نیست بلکه شروط دیگری نیز منجمله مالکیت یک شرکت و یا داشتن یک بیزنس فعال با گردش مشخص مالی لازم است.
بجز ویزاهای ازدواج و انساندوستانه که استثناتی قائل هستند، معمولاً شرط سلامت جسمانی باید توسط متقاضی و افراد خانواده اش احراز شود و معمولاً عدم سلامتی حتی یک عضو از اعضای خانواده منجر به رد تقاضای ویزا کلیه افراد خانواده می شود.
چنانچه قصد دارید چه از طریق ویزاهای اقامت دائم و یا موقت به استرالیا بیایید ، توصیه می شود که با یک مشاور رسمی مهاجرت قبل از هر اقدامی مشورت کنید تا بهترین و مناسبترین ویزا با توجه به شرایط و قصد و هدفتان از مهاجرت به استرالیا به شما توصیه شودو ما خوشحال خواهیم شد که اگر بتوانیم شما را در این پروسه یاری کنیم .
اگر می خواهید موضوع مهاجرتتان را با ما در میان بگذارید ، می توانید از طریق این صفحه با ما در تماس باشید و اگر سئوال کلی در خصوص این مطلب دارید می توانید در پایین همین نوشته به اشتراک بگذارید.
سلام
منظور از سلامت جسمانی چیه؟
با توجه به متن شما پسر من 6سالشه و دکستروکارد هستش
آیا این مورد به عنوان عدم سلامت شناخته میشه؟
به طور کلی اگر بیماری و یا نارسایی باشد که هزینه های زیادی بر دوش سیستم پزشکی استرالیا بگذارد معمولاً ویزا به کل افراد خانواده نمی دهند.