ویزای همسر

کسانی که رانندگی می کنند می دانند که رانندگی را نمی توان از روی کتاب یاد گرفت. مثلاً اینکه به شما گفته شود  که برای راه انداختن یک ماشین باید ابتدا دنده یک بزنید وبعد به آرامی  پا را از روی کلاچ بردارید و..   با رانندگی واقعی متفاوت است. داستان کار ما هم همین است . بعضی هموطنان فکر می کنند که آنها تمامی موضوعات در خصوص ویزای همسر و یا ویزای مهارتی و یا غیره را می دانند و شاید این طرز تفکر، در ظاهر منطقی بیایید اما در عمل متفاوت است.

من دوهفته پیش توانستم ظرف مدت یکماه از زمان ارسال پرونده،  ویزای همسر را برای یکی از موکلانم بگیرم. مدت زمان رسمی بررسی پرونده  ویزای همسر یکسال است.  مدت زمان یک ماه  متحیرانه است و صرفنظراز سرعت بالای بررسی پرونده ها در سفارت استرالیا در ایران، دلیل ساده آن هم این بود که من یک پرونده کامل و آماده تصمیم گیری برای اداره مهاجرت ارسال کردم که قریب به سیصد صفحه حجم اطلاعات ارسالی بود. هم من به عنوان مشاور پرونده وهم تازه عروس و داماد از این موضوع خوشحال بودیم که به سرعت کار ویزا انجام شد و نوعروس می تواند به استرالیا سفر کند و زندگی جدید خودش را  در کنار همسرش آغاز کند.

چندی پیش فردی با من تماس گرفت که برای ویزای همسر اقدام کرده بود و در خصوص یکی از مکاتبات اداره مهاجرت  از من سئوالی پرسید. من به او گفتم که ای کاش که قبل از اقدام با یک وکیل مشاوره می کرد، اما به او نگفتم که به احتمال زیاد ویزای همسرش رد می شود و اگر با یک وکیل مشاوره می کرد قضایا می توانست متفاوت باشد.

دلایل اینکه ویزای همسرش رد می شود را این متقاضی در هیچ کجای  وب سایت اداره مهاجرت نمی تواند پیدا کند و همان ویزایی که را که می توانست در ظرف یکماه جواب مثبت بگیرد را حالا باید حدود  یکسال انتظار بکشد و بعدش هم به احتمال بسیار زیاد جواب ردی خواهد گرفت و آنوقت متحیر خواهد ماند که چرا همچنین اتفاقی برایش افتاده است و آنوقت متوجه می شود که ای کاش قبل از شروع کار مشاوره لازم را می گرفت.

اینجاست که ارزش مشاور در زندگی مشخص می شود.

 افراد برای گذر از کوه و کمر نمی توانند  فقط به نقشه  بسنده کنند و به همین خاطر با خود  بلدراه  به همراه می برند.

هزاران نکته باریکتر از مو اینجاست            نه هر که سربتراشد قلندری داند