استرالیا، شراب شیراز و زنان نیمه عریان


Australiaبه نظرم تصویر کشور استرالیا  در ذهن ایرانیانی که هنوز به اینجا نیامده اند، برابر است  با زندگی مرفه ، خوشگذرانی ،  کلوب های شبانه و وفور پول و ثروت. اما  این تصویر چقدر با واقعیات زندگی در استرالیا منطبق است ؟

غالب اطلاعاتی  که برای علاقمندان مهاجرت به استرالیا  در شبکه های اجتماعی منتشر می شود، به سمت نوعی افراط  گرایی در به تصویر کشیدن  زندگی در استرالیا جهت گیری دارد.

سواحل زیبا با مردان و زنان نیمه عریان که مثلاً گیلاس شراب شیرازی در دست دارند ،  ویلاهای آنچنانی با استخرهای عریض و طویل،  یا دختران و پسران شیک  پوش که مثلاً در مراکز خرید هستند و تصاویری از این دست.اما سئوال اینجاست که آیا مهاجر ایرانی پس از ورود به استرالیا همچنین زندگی خواهد داشت ؟ 

اگر چه این حقیقت است که بخشی از زندگی در استرالیا را می توان  به خوشگذرانی گذراند . اما این تا زمانی  امکان دارد که دلارتان ته نکشیده باشد و آهی در بساط داشته باشید.

حقیقت این است که زندگی در استرالیا سخت تر از آن چیزی است که بسیاری در ایران تصور آن را می کنند. حداقل زندگی سالیانه یک خانواده سه نفره در استرالیا حداقل 30 هزاردلار در سال است ( حدود 90 میلیون تومان ) . پول کمی نیست . البته با سی هزار دلار شما یک زندگی درویشی در استرالیا دارید و نه یک زندگی مجلل.

طی این سالها که  در زمینه  مهاجرت به استرالیا فعالیت داشته ام ، به تجربه دریافته ام که من بیشترین ای میل ها را برای مهاجرت  به استرالیا در روزهای شنبه دریافت می کنم . روز شنبه اولین روز کاری در ایران است . اما  در روزهای تعطیل رسمی در ایران، من  کمتر ای میلی دریافت می کنم که کسی بخواهد اطلاعاتی در خصوص مهاجرت به استرالیا  کسب کند.

اگر چه انسان ذاتاً راحت طلب است و دوست دارد همیشه حرف هایی را بشنود که این تصور راحت طلبی   زندگی در استرالیا را بیشتر در او  تقویت کند، اما  همیشه سعی کردم که واقعیت های زندگی در استرالیا را بگویم تا علاقمندان مهاجرت بتوانند تصمیم آگاهانه بگیرند.

من معتقدم که حداقل پنج سال طول می کشد که در استرالیا جا بیفتید و به نظرم اگر به دنبال عشق  و حال هستید، هیچ کجا مثل ایران نیست، اما  اگر می خواهید که یک زندگی سالم را تجربه کنید ، زحمت بکشید و بر اساس لیاقت تان به بالاترین جایگاه ذهنی و استعدادتان برسید به استرالیا  بیایید.

 اگر کسی به شما قبل از آمدنتان به استرالیا گفته که به شما دولت مثلآً دو هفته ای پانصد دلار می دهد و غیره ، این حقیقت محض است اما یادتان باشد که در سیدنی  برای حداقل یک منزل دو اتاق خوابه هفته ای سیصد دلار باید اجاره بپردازید، یعنی دو هفته ششصد دلار.

 اینجا زندگی کردن سخت است و باید زحمت کشید تا  به جایگاه مناسبی در اجتماع رسید.  اما نکته مثبت زندگی در استرالیا این است که همه در مقابل قانون یکسان هستند و سیستم امتیاز ویژه ای برای ملیتی قائل نیست.

Sam-Dast
سام دستیاری

به نظرم  زندگی سام دستیاری الگوی مناسبی برای ما ایرانیان است که سیستم استرالیا،   بدون نگاه به پیشینه افراد، فضا را برای انسانهای با استعداد ایجاد می کند و یا اینکه انسانهای با استعداد، فضا را برای خود ایجاد می کنند. 

سام که در حال حاضر سناتور در ایالت نیو ساوت ولز است در 5 سالگی به همراه خانواده اش از شمال  ایران به استرالیا به عنوان پناهجو آمد و الان  با سی و یک سال سن یکی از متنفذترین سیاستمداران حزب کارگر استرالیاست . من پیش بینی می کنم که وی بالاخره روزی نخست وزیر استرالیا می شود.

به نظرم سام فقط بر مبنای هوش ، ذکاوت ، پشتکار و تلاشش به این منزلت اجتماعی رسیده و نه چیز دیگر.

اگر شما هم انسان سخت کوش ، هدفمند، اهل برنامه ، منظم ، جان سخت و دارای پشتکار هستید به استرالیا مهاجرت کنید چون بهترین زندگی ممکن را  می توانید برای خود در این کشور رقم بزنید.

 اگر هم بدنبال عشق و حال ، تفریح  ، پول مفت ، زندگی آنچنانی ، پرستیژ و قِر و فِر  هستید هیچ کجا مثل ایران نیست از جایتان تکان نخورید.

استرالیا بهشتی است که  جایگاهتان را به بها دهند نه بهانه !

مهاجرت سرمایه گذاری است نه هزینه

ShoeMAkerامسال شغل کفاشی، جزو مشاغل مورد نیاز ایالت استرالیای جنوبی با مرکزیت آدلاید است. بد نیست بدانید که در سال 2013، شهر آدلاید پنجمین شهر برتر جهان  از حیث زندگی کردن بود و واقعاً من از اینکه یک کفاش در قرن حاضر می تواند به  پنجمین شهر برتر جهان به واسطه شغلش مهاجرت  دائم کند یکه خوردم.

وجود شغل کفاشی بیانگر این حقیقت است  که هر کسی با هر شغلی امکان مهاجرت به استرالیا را دارد. پس امیدوار باشید و  ریسک حساب شده کنید.

 توصیه من به کسانی که می خواهند به استرالیا بیایند همیشه این است که ریسک حساب شده کنند، یعنی اینکه شرایط حداقلی را برای آمدن به استرالیا  احراز کنند تا وقتی که فرصتی ایجاد شد بتوانند اقدام کنند . ایجاد شدن یا نشدن فرصت  دو روی  متفاوت سکه  است و گاهی خط تمایز یک فرد موفق و ناموفق هم در پذیرش خطرپذیری حساب شده در زندگی است.

مهاجرت به استرالیا یک جاده هموار، قابل پیش بینی و بی دردسر نیست. همیشه  درصدی از ریسک برای نرسیدن به هدفتان وجود دارد: مثلاً ممکن است خدای نکرده شما در آزمایشات پزشکی متوجه شوید که یک بیماری صعب العلاجی دارید و دولت استرالیا به شما بخاطر آن بیماری ویزا نمی دهد. یا اینکه قوانین مهاجرت در آن مقطعی که می خواستید اقدام کنید به یک باره عوض شود. یا اینکه مثلاً می خواستید با ویزای تجاری به استرالیا بیایید ناگهان بخاطر یک تصمیم اشتباه تجاری یک بخشی از سرمایه اتان از دست رفت و نتوانستید به تعهدات مالی خود به دولت استرالیا عمل کنید.

توصیه من این است که همیشه برای رسیدن به حداقل شرایط مهاجرت به استرالیا گام بردارید و دو کار را انجام دهید:

اول اینکه مدرک  دانشگاهی یا تحصیلی خود را  ارزیابی کنید، دوم دانش زبان انگلیسی اتان را ارتقا ببخشید.

به نظرم هر دو این کارها یک حرکت مثبت در زندگی است و حتی اگر فرد به آرزوی مهاجرت خود به استرالیا نیز نرسد، حداقل با دانش زبان انگلیسی خود می تواند جایگاه بهتری  در جامعه داشته باشد.

حالا  مثلاً فرض کنیم که اگر یک عزیز کفاشی این دو کار را دو سال پیش  انجام میداد چه می شد ؟  الان میتوانست برای مهاجرت به استرالیا اقدام کند .

مهاجرت را به دید سرمایه گذاری در زندگی بنگرید ، نه هزینه . شما اگر بابت کلاس زبان ، ارزیابی مدارکتان و کارهای دیگر دارید پولی پرداخت می کنید ، اینها همه برای بدست آوردن آینده ای بهتر است.

به نظرم همان فرمولی که ما با نداشتن زاپاس، پِت پِت کردن ماشین، با یک 4 لیتری بنزین در صندوق عقب ماشین برای رفتن به شمال  به کار می گرفتیم ،  باید برای مهاجرت به استرالیا نیز بکار ببندیم.

ما با این فرمول بی حساب و کتاب اکثراً به شمال رسیده ایم و با دوستانمان خوش گذرانده ایم، در مقایسه حقیقتاً سیستم مهاجرت استرالیا حساب و کتاب دارد: به نظرم به جاده مهاجرت بزنید، اگر ماشین در راه ماند، خدا بزرگ است، اگر هم که نماند به مقصود رسیده اید.

دانشجویان استرالیا بخوانند

truthسیستم مهاجرت استرالیا سیستمی به هم پیوسته ، بسیار دقیق و یکپارچه است و  اطلاعاتی را که به اداره مهاجرت داده اید، هیچگاه گم و گور نمی شود. این یک اصل است و در درستی آن شک نکنید.

  به نظرم ما در ایران زیاد با مفهموم یکپارچگی سیستم  آشنا نیستیم  و به تجربه من دریافته ام که اکثراً همیشه با یک خوش بینی افراطی  به سیستم مهاجرت استرالیا نگاه می کنیم.

فکر می کنیم که سیستم ” خِنگ” است و زرنگی هایی را که برای دور زدن سیستم برای گرفتن ویزای اول کرده ایم را ممکن است در درخواست ویزای بعدی ما نفهمد.  به همین خاطر دست به کارهایی می زنیم که ممکن است در کوتاه مدت ما را به  مقصودمان برساند، اما غافلیم که در دراز مدت به ضرر ماست.

در سال 2013 درآمد استرالیا از دانشجویان خارجی قریب به 15 میلیارد  دلار بود. این مبلغ  معادل یک چهارم  درآمد فروش نفت ایران در همین سال است.

استرالیا به دانشجویان به چشم یک درآمد بالقوه نگاه می کند، چون اگر نتواند دانشجویی که حداقل شرایط  تحصیل در استرالیا را دارد، جذب کند ، آن دانشجو سر از آمریکا یا انگلستان در می آورد و این به ضرر استرالیاست . به همین خاطر است که قوانین مربوط به تحصیل در استرالیا در سالهای اخیر ساده تر شده است، این به خاطر چشم و ابروی دانشجویان نیست بلکه به خاطر جیب  گشاد استرالیاست و همچنین  بدلیل رقابت تنگانگ با انگلستان و آمریکا برای جذب دانشجویان خارجی است.

برعکس زمانی که همین دانشجو می خواهد درخواست ویزای دائم دهد قوانین سخت تر می شود. شرط نمره بالای آیلتس در نظر گرفته می شود. معادلسازی مدارک ، شرط سابقه کار برای برخی  مشاغل، آزمایشات پزشکی سخت تر و غیره. هر کدام از این مراحل پول به سیستم تزریق می کند ، خود شما که این مطلب را می خوانید چند بار امتحان آیلتس  داده اید که مثلاً هر چهار مفاد امتحانی را شش یا هفت بگیرید؟

 بیشتر دانشجویانی که  قصد دارند به استرالیا برای تحصیل بیایند فقط به دنبال اخذ ویزای تحصیلی هستند و حاضرند برای بدست آوردن آن هر کاری بکنند و این طرز تفکر، نقطه آسیب پذیری آنهاست. فکر می کنند که مثلاً چون سیستم اداری ایران فَشَل است، اینجا هم همین قصه است.

  نکته اینجاست که نباید برای بدست آوردن ویزای تحصیلی استرالیا دست به هر کاری زد، چون یک اشتباه به ظاهر کوچک سبب می شود که از بدست آوردن اقامت دائم استرالیا محروم بمانید.

مثلاً یکی از اشتباهاتی که ممکن است  دانشجویان مرتکب شوند، ارائه سوابق کاری برای پر کردن مثلاً یکسال بین تحصیلشان است. چون در ایران گرفتن سوابق کاری از دوست و آشنا بسیار ساده است، بسیاری پیشنهاد می کنند که سابقه کاری مرتبط ، پرونده را قویتر می کند و شانس گرفتن ویزا را بالا می برد و این یعنی بزرگترین اشتباه .

برای اخذ اقامت دائم ،  داشتن سابقه کار فقط به یک  گواهی کار مرتبط نمی شود، باید فیش حقوقی داشت ، لیست بیمه داشت، حتی ممکن است از شما اطلاعات بیشتری مثلآً عکسی  که با همکارا ن سابقه اتان  گرفته اید خواسته شود . آنوقت شما چه می کنید؟ نمی توانید دروغ بگویید که سابقه کار نداشته اید چون قبلاً گفته اید که در فلان جا کار کرده اید و اینجاست که مفهوم یکپارچگی سیستم را در می یابید.

بیاد داشته باشید، زمانی  که شما درخواست اقامت دائم می دهید از یک نان آور بالفعل تبدیل به یک نان خور بالقوه  می شوید که به جای اینکه بخشی از 15 میلیارد دلار درآمد سالانه تحصیل استرالیا را تامین کند، قرار است  مثل شهروندان استرالیایی از بیمه و خدمات درمانی در بیمارستان به طور رایگان استفاده کند. از کمک هزینه تحصیلی و حق بیکاری استفاده کند. یک سوم شهریه دانشجویان بین المللی را بدهد و تازه آنهم از طریق وام تحصیلی است و دولت آنرا تامین می کند و شما آنرا زمانی بازپرداخت می کنید که درآمدتان به حد معینی برسد.

توصیه من به شما این است که به هیچ وجه اطلاعات غیرواقع ندهید و حتماً با یک کارشناس قبل از درخواست ویزایتان مشاوره کنید. شما با این هدف برای تحصیل به استرالیا می آیید که اقامت دائم داشته باشید اما شاید در ابتدا تصور نمی کردید که تحصیل یک حلقه از این رشته زنجیر پروسه مهاجرت است .

 یادتان باشد برای هر مدرکی که ندارید، راهی قانونی وجود دارد که شما را به هدفتان می رساند.

فرصت را بقاپید

opportunityبه نظرم  بسیاری از کسانی که به خارج از ایران مهاجرت کرده ا ند این داستان تکراری را تجربه کرده اند که سیلی از دوستان و آشنایان تماس می گیرند و از آنان درخواست کمک می کنند که ” راه و چاه” را  به آنان نشان بدهند تا به خارج از ایران مهاجرت کنند. سناریوی آشنایی باید باشد. اینطور نیست؟

خب من بنا به شغلی که دارم بیشتر در معرض این تقاضاها هستم و شاید هر روزه دهها نفر یا از طریق ای میل یا تلفن تماس می گیرند و می خواهند تا وکالتشان را به عهده بگیرم تا بتوانند زندگی دیگری را در استرالیا تجربه کنند.

یادم می آید ، من اوایل که به استرالیا مهاجرت کردم،  بسیاری از دوستان نزدیکم از من خواستند تا  آنان را برای آمدن به استرالیا کمک کنم. اما متاسفانه در آن زمان مقدور نبود، چون یا رشته تحصیلیشان در لیست مشاغل مورد نیاز استرالیا نبود و یا اینکه زبان انگلیسی را آنقدر خوب نمی دانستند تا بتوانند از پس امتحان شیرین آیلتس بر آیند.

چند سالی گذشت و ناگهان یک فرصت مهاجرتی در یکی از ایالت های استرالیا فراهم شد که فارغ التحصیلان یک رشته خاص را می خواستند. رشته ای که بسیاری از دوستان من در آن  رشته فارع التحصیل شده بودند.

ما در ایران شاید زیاد با مفهوم ” فرصت ” آشنا نیستیم . بیشتر “فرصت” برای ما این معنا را دارد که دری به تخته بخورد و یک جایی از آسمان یک پول هنگفت از میان سقف سوراخ شده خانه امان وسط سفره بیفتد. فرصت برای ما مفهمومی آنی دارد و باید به سرعت زندگی امان را از این رو به آن رو کند.

به نظرم در غرب ، فرصت مفهوم دیگری دارد و بدین معناست که تو در یک زمینه خاص زحمت می کشی و تمامی فوت و فن آن رشته را یاد می گیری و مترصد موقعیتی هستی که فضایی برایت ایجاد شود تا بتوانی تواناییهایت را به منصه ظهور برسانی و بدلیل این نگاه مثبت ، آن فرصت بالاخره ایجاد می شود . فرق انسان ناموفق و موفق در این است که اولی بدنبال فرصت  است و دومی اگر آن نیافت، درصدد  خلق آن بر می آید.

القصه، یادم می آید که تلفن را برداشتم و به  حدود 5 نفر از دوستانم در ایران زنگ زدم وبا  شدت و حرارت وصف ناشدنی داستان این فرصت ایجاد شده برای مهاجرت به استرالیا را  با آنان در میان گذاشتم .

در ابتدا استقبال شدید کردند . به آنان کارهای مقدماتی را که باید انجام دهند را گفتم و قرار شد که با من تماس بگیرند. اما روزها گذشت و هیچیک تماس نگرفتند الا یک نفر که او هم پس از اینکه فهمید قضیه جدی است  و باید پول خرج کند، پا پس کشید و به همان دلایل خانوادگی ، شغلی و تعلقات خاص ما ایرانیان به کباب و قورمه سبزی ترجیح داد در ایران بماند.

برای من  نتیجه این پیگیری و تماس بسیار رضایت  بخش بود. اگرچه دوست داشتم که چند تایی از دوستانم  به استرالیا مهاجرت می کردند اما در نهایت بعداً هیچگاه دیگر از من نخواستند که برای مهاجرت به استرالیا کمکشان کنم چون در عمل ، بزرگی کار به نظرشان آمد و دانستند که  نمی توانند از ایران دل بکنند.

سال گذشته یکی از همان دوستانم را  در ایران دیدم و به من گفت که تصمیمش را گرفته که به استرالیا مهاجرت کند. اما دیگر کاری نمی شد کرد و آن ” فرصت ”  از کف رفته و غیرقابل بازگشت بود . وقتی که به او گفتم که دیگر نمی شود آهی کشید و تاسف خورد. چو خود می کنی اختر خویش را بد    مدار از فلک چرخ نیک اختری را

اگر بدنبال مهاجرت به استرالیا هستید و به شما گفته می شود که یک ” فرصتی ” برایتان برای مهاجرت وجود دارد، آن فرصت را بقاپید و این دست و آن دست نکنید،  چون در زندگی غربی این فرصت ها به کرار اتفاق نمی افتد. فکر نکنید که همیشه هست.

امروز به یکی از موکلانم زنگ زدم و اعلام کردم که ایالت ویکتوریا به رشته ات نیاز دارد، اما   فقط نیم نمره به یکی از موارد امتحان آیلتست باید اضافه کنی . گفت که دیگر ” حالش ” را ندارد که امتحان بدهد و منتظر فرصت بهتری می ماند.

فرصتی که ممکن است هیچگاه تکرار نشود.

خاتمه برخی از ویزاهای استرالیا

Parent_approvedاز دوم ماه ژوئن  سال 2014 ، اداره مهاجرت استرالیا  ارائه یکسری ویزاهای مربوط به خانواده را متوقف کرد که این را نمی توان خبر خوشایندی برای کسانی دانست که می خواستند بستگانشان را به استرالیا  بمنظور اقامت دائم بیاورند.

این ویزاها عبارتند از :

  • ویزای والدین ( زیرگروه 103)
  • ویزای والدین سالخورده ( زیرگروه 804 )
  •  ویزای خویشاوندان باقی مانده ( زیرگروه 115 و 835)
  • ویزای مراقبت های پرستاری (  زیرگروه 116 و 836 )
  • ویزای بستگان کهنسال تحت تکفل ( زیرگروه 114 و 838 ) 

برای کسانی که می خواهند پدر و مادر خود را برای اقامت دائم به استرالیا بیاورند همچنان گزینه ویزای والدین کمکی وجود دارد که باید هر یک از والدین مبالغ زیادی را برای ویزای خود پرداخت کنند.

آخرین تغییرات مربوط به ویزای مهارتی

Changesاداره مهاجرت استرالیا از اول  ماه  جولای سال 2014  تغییرات جدیدی در ویزاهای مهارتی به وجود آورده که  این تغییرات عبارتند از:

اول آنکه  ارزیابی مدارک کاری و تحصیلی برای مهاجرت به استرالیا به مدت  سه سال از زمان تاریخ صدور مدرک معتبر خواهد بود. اگز مدت زمان کمتری بر روی نامه مرجع صادرکننده ذکر شده باشد، آن مدت زمان ملاک  اداره مهاجرت استرالیاست.

دوم آنکه مشاغل جدیدی به لیست مشاغل استرالیا ( SOL)  اضافه شده که عبارتند از آشپز؛ آجرچین و کاشی کار و مشاغل جدیدی که به لیست مشاغل مشترک حمایتی ( CSOL) اضافه شده عبارتند از آب –  زمین شناس  و فیزیولوژیست ورزش .

سوم آنکه مراکزی که از طرف اداره مهاجرت ،  ارزیابی برخی از مشاغل را نیز بر عهده داشتند  تغییر یافته : الف) مدارک افرادی که در  زمینه  مدیریت پرستاری؛ مربی پرستاری؛ و محقق پرستاری فعالیت دارند را  شورای اعطای اعتبار نامه پرستاران و ماماهای ( ANMAC )  بررسی می کند. ب) مدارک افرادی را  که در زمینه حمل و نقل دریایی فعالیت می کنند را وتاسس ( VETASSESS) ارزیابی می کند.

و آخرین تغییرات مربوط به امتحان زبان انگلیسی است که از نوامبر سال 2014 ، اداره مهاجرت استرالیا  علاوه بر امتحان آیلتس و OET ، آزمون های زبان انگلیسی دیگر را همچون تافل و  پیرسون  می پذیرد . از اوایل سال 2015 نیز آزمون انگلیسی کمبریج ( CAE ) به این فهرست اضافه می شود.

توصیه همیشگی ما این است که فرآیند مهاجرت به استرالیا بسیار دقیق، پیچیده و زمانبر است و گاهی اشتباهات کوچک و لپی ، عملاً غیرقابل بازگشت و جبران ناپذیر است.  اگر قصد دارید که به استرالیا مهاجرت کنید، حتماً از دانش مشاوران رسمی استرالیا بهره بگیرید. لیست این افراد در وب سایت www.mara.gov.au  وجود دارد.